Lumikha tayo ng BahagHari

Inaagiw na ang blog ko!
Mag-iisang buwan na nung huli ko pang sulat.
Masyadong abala lang siguro.
Tapos mainit pa kaya minsan nakakatamad magsulat.
Gaya ngayon, tila nasa ihawan ako at unti-unting niluluto hanggang sa maging well done ako!

Buti na lang at may libreng aircon sa NIP.
Libreng aircon sa kwarto.
Malamig. Masarap.

Abala.

Masyado nang abala ngayon.
Matatapos na ang buwan ng Mayo, magtatag-ulan na pero patuloy pa din sa paggiging abala.
Walang kamatayang Research.
Matrabaho man ang mga gawain, nakakaenjoy pa din ang mga pangyayari.
Pagod, sakit ng katawan, ubo at sipon.
Normal na ata yan kung trabahong kalabaw.

Ok lang yan.
Masaya naman at fulfilling.
Ang sarap sa pakiramdam pag nagagawa mo ang mga dapat mong gawin.

Lumikha ng BahagHari!
Yan ang aking layunin.
Gumawa ng iba't-ibang kulay gamit ang mga kemikal na nakakalason at nakakabulag ng tao.
Masaya diba?
May thrill ang research, hindi boring, nakataya talaga ang future mo dahil sa mga lason na nakaangkop sa araw-araw na ginagawa mo.

Masayang isipin na nakakalikha ako ng BahagHari sa pamamagitan lamang ng pagbutas ng isang bagay.
Paano nangyari yon? Simpleng paksa lamang yan sa liknayan.
Nagkakaroon ng kulay sa pamamagitan ng paglagong ng mga haba ng daluyong sa mga butas na nalikha.
Sa pamamagitan ng mainam na pagpili ng kapal at laki ng butas ng isang materyal, magagawa kong baguhin ng kulay nito.
Nakakatuwa na naeenjoy ko ang aking ginagawa bagamat puspusan ang pagtatrabaho ko dito.

Malamang sa malamang matatagalan ulit ako bago makalikha ng bagong babasahin sa mumunti kong blog site dahil ako na nama'y magiging abala sa aking BahagHari.